TROPEA JEJ HISTORIA I CZERWONA CEBULA

Tropea jest jedną z najbardziej upragnionych atrakcji turystycznych w południowej Italii. Oblegana każdego roku przez turystów, których przyciąga jej majestatyczne położenie na wysokim klifie (zwanym potocznie – „la rupe”) wpadającym pionowo do krystalicznego Morza Tyrreńskiego, a także dla zażywania słonecznych kąpieli na drobnoziarnistej, białej plaży, położonej u podnóża tufowego miasta.

Centrum zachowało do dzisiaj wiele śladów z różnych epok historii. Między uroczymi zaułkami miasta podziwiać można pałace z XVI i XVII wieku z zachowanymi oryginalnymi portalami wykonanymi z granitu i tufu wulkanicznego, za którymi kryją się charakterystyczne dziedzińce tonące w kwiatach i amforach z gliny, a z fasad okazałych budynków dawnej arystokracji wystają dystyngowane balkony wykonane z kutego żelaza. Miasteczko należy do powiatu Vibo Valentia i wrzynając się w głąb morza położone jest między zatoką Sant ’Eufemia i zatoką należącą do Gioia Tauro. Posiada dobrze zorganizowany port turystyczny, z którego w okresie letnim wypływają szybkie łodzie na Sycylię i Wyspy Liparyjskie. Ponadto Tropea, jak i jej okolice poszczycić się mogą dużym wyborem hoteli i ośrodków turystycznych o zróżnicowanym standardzie. Zakończeniem głównej alei miasta Corso Vittorio Emanuele jest taras widokowy, który dominuje nad wybrzeżem na wysokości 40 metrów ponad morzem. Podziwiać stąd można w całym jego splendorze skalisty półwysep, na którym stoi dawne Sanktuarium Santa Maria dell’Isola, niegdyś należące do zakonu Benedyktynów. Widok rozciąga się aż po horyzont morza, na którym zachód słońca rozjaśnia uchodzący dym z krateru Stromboli. Najważniejszym obiektem sakralnym jest kościół tzw. Cattedrale Normana, dedykowany Wniebowziętej, a zbudowany na kanwie pozostałości bizantyjskiego miasta w 1163 roku przez Normanów. Znajduje się na Largo Duomo i charakteryzuje się fasadą w stylu gotyckim z XVI wiecznym portalem oraz dzwonnicą wznoszącą się na podstawie kwadratu. Poza turystyką Tropea opierała się i opiera nadal na wciąż kwitnącej agro ekonomii, dzięki przede wszystkim uprawie słynnej na całym świecie czerwonej, słodkiej cebuli.

Zarys historyczny Tropei

Pierwsze osadnictwo na tych terenach sięga neolitu, gdzie najprawdopodobniej okolice zajmowali Joszowie. Oficjalnie miasto założone w VIII wieku przed Chrystusem przez kolonie Greków – Sybarów. Pierwsza nazwa miasta Tropaios znaczyła Zeus, lub Tropaia - zmienny wiatr, czy też Tropaion – monument zwycięstwa (trofeum). Mitologicznie założona przez Herkulesa, jako dar złożony Zeusowi. Miasto zostało zdobyte przez Rzymian po wielkich zmaganiach podczas wojen punickich, gdzie Kartagińczycy także obrali sobie Kalabrię za punkt oparcia, wspierając się siłami Lucanów i Bretanów. Czas wojen kreował miasto rzymskie, gdzie w późniejszych czasach Tropea dla Rzymu staje się miastem zbrojnym, garnizonowym, a także miejscem kontroli wielu portów handlowych i systemu podatkowego dla III Regionu Rzymu od III wieku przed Chrystusem. Siła Tropei była granicą nie do pokonania nawet dla barbarzyńskiego Alaryka, chociaż czas dominacji muzułmańskiej i bizantyjskiej nie należał do okresu rozwoju. Ponowny rozkwit miasta nastąpił w czasach Normanów, a za Aragonów w Tropei abdykował Ferdynand I, syn Alfonsa I, jednakże miasto nigdy nie było siedzibą palatyńską Aragonów. W 1543 roku Barbarossa zdobywa wyspy Eolskie niszcząc miasta i zdobywając aż 7 tysięcy jeńców, a jego następnym zbrojnym podbojem miała być właśnie Tropea, która położona jest naprzeciw Wysp Eolskich. Podpływa do klifu i z miłości i zauroczenia do pięknej szlachcianki miasta Flavii Gaetani oszczędza ludność i zabudowę. Tropea udziela się także w bitwie pod Lepanto w 1572 roku, jako część floty zjednoczonej Państwa Kościelnego oraz odpiera ataki nieprzyjaciół tureckich przed bitwą. W 1783 roku trzęsienie ziemi w dużej części niszczy miasto, co powoduje coraz większe wyludnienie i załamanie ekonomiczne. Bogate rodziny odpowiedzialne za kontrady próbują przywrócić równowagę ekonomiczną przez uprawy bawełny i zbóż, jednakże w następnych epokach VIII i XIX wieku Tropea żyje już tylko w cieniu swej byłej wielkości historycznej. Zdominowana przez Murata zostaje zupełnie umartwiona, a bogate rody oddalają się w głąb lądu do Cosenzy pozostawiając za sobą opuszczoną i ubogą Tropeę.

Magia czerwonej cebuli

Czerwona cebula z Tropei jest najbardziej znaną i najzdrowszą cebulą w Italii. Uprawiana jest wzdłuż wybrzeża Morza Tyrreńskiego na terenie całej prowincji Vibo Valentia. Najprawdopodobniej cebula ta przybyła do Kalabrii ponad 2000 la temu na statkach fenickich. W najstarszych dokumentach lokalnych podkreśla się jej wielkie znaczenie w rozwoju ekonomicznym prowincji i do dzisiaj jest podstawowym dodatkiem do wielu potraw. Znana jest, jako najsłodsza cebula na świecie i w stosunku do innych typów cebuli najlepiej trawiona, a przy jej krojeniu najmniej wyciskająca łzy. Naukowo stwierdzono jej właściwości służące naszemu zdrowiu. Jest naturalnym antybiotykiem, który leczy stany zapalne układu trawiennego, wspomaga system krążenia oraz pomaga diabetykom i cierpiącym na kamice nerkową. W czasach antycznych Pliniusz Starszy w swojej „Naturalis Hiostoriae” zwraca uwagę na czerwona cebulę pisząc, że pomaga w kuracji wielu schorzeń i działa kojąco na bóle fizyczne. Jest bogata w witaminy c i e, żelazo, selen, jod, cynk i magnez. Najczęściej używane przetwory z czerwonej cebuli w lokalnej kuchni to: mus cebulowy, który serwowany jest z żółtymi serami, dziczyzną lub po prostu nakładany na chleb. Gęste pate z cebuli dodawane jest do potraw z ryb, wielu sosów, a także jako przystawki. Cebulowa zupa z Tropei określana jest tutaj mianem minestra strepitosa, czyli wspaniała. Przygotowanie takiej zupy wymaga zeszklenie czosnku, długiego gotowania cebuli wydobywając z niej słodycz, wzbogacenia smaku czerwonym winem, a przy serwowaniu jej nie może zabraknąć sera owczego (pecorino) i pieprzu Cebula przybiera kształt krągły lub eliptyczny oraz składa się z wielu warstw „tunik” mięsistych w kolorze białym z czerwoną obwolutą. Swój słodki smak zawdzięcza lokalnemu mikroklimatowi, który przede wszystkim w okresie zimowym przez bliskość morza charakteryzuje się stałymi dodatnimi temperaturami. Także gleba poprzez wielowiekowe erozje posiada w swojej morfologii tlenek azotu, który jest doskonałym nawozem w uprawie. Cebula z Tropei zawiera w sobie glukozę, fruktozę, sacharynę, a więc cukry łatwo przyswajalne przez organizm. Jej wartości odżywcze, to 20 kalorii na 100 gram cebuli. Każdego roku w lipcu odbywa się w Tropei święto czerwonej cebuli – „Sagra della Cipolla". Uroczystość połączona jest z degustacją produktów kulinarnych z dodatkiem słynnej cebuli.

Sywester Legut - Włoskie Podróże