Rakiety pozwalają na doświadczanie śniegu w odmienny sposób. Głęboko w lesie lub wysoko w mistycznych górach można odkryć piękno poruszania się z użyciem rakiet. Zatrzymując się w spokojnym miejscu i zostawiając zatłoczone ośrodki narciarskie daleko za sobą, spacerując po nieprzemierzonych trasach. Rakiety są lekkim rozszerzeniem, dopasowanym do zimowego obuwia, pozwalającym płynąć po śniegu. Mają aluminiową lub węglową ramkę, które są lekkie i trwałe; w procesie produkcji nie ogranicza się jedynie do materiałów takich jak drewno, polimer oraz inne. Pozwalają na rozłożenie wagi ciała równomiernie, co pozwala na łatwiejsze utrzymanie równowagi oraz poruszanie się bez zatapiania się w śniegu. Prawie każdy może wpisać się w magiczny świat rakiet śnieżnych. Można zanurzyć się w zimowym krajobrazie bez posiadania technicznych umiejętności potrzebnych do jazdy na nartach czy snowboardzie. Dostępne są w wersji dla mężczyzn, kobiet oraz dzieci w różnych stylach, rozmiarach itp.

Rakiety dla mężczyzn – mają większą powierzchnię i są trwalsze od kobiecych ponieważ, są zaprojektowane specjalnie do budowy męskich nóg, ponieważ męskie uda, kolana i stopy są dalej ułożone od siebie niż u kobiet. Męskie rakiety pomieszczą większe i szersze stopy.

Dla dzieci – mają mniejszą powierzchnię, w celu zrekompensowania wysokiego poziomu aktywności, przy zachowaniu trwałości. Są lekkie i zaprojektowane są do nich specjalne uprzęże, łatwiejsze w użyciu przy ich zakładaniu i zdejmowaniu.

Dla kobiet – rakiety dla kobiet są lżejsze i węższe by przystosować się do ich stylu chodzenia, zbliżaniu ud, kolan i stóp podczas stawiania kroków. Wiązania są również węższe by dostosować się do kobiecych butów, które są generalnie mniejsze niż męskie.

Pomocne wskazówki przy wyborze rakiet. Po pierwsze jeśli jest taka możliwość to kupić przystosowane do płci. Można też kupić uniseks, zaprojektowane by dopasować się do użytkowników obydwu płci. Następnym czynnikiem do rozważenia jest obliczenie wagi ciała łącznie z wagą np. plecaka. To pomoże przy określaniu właściwej powierzchni, która będzie potrzebna by zachować optymalną wydajność. Generalnie im większa waga, tym większa powierzchnia rakiet jest potrzebna dla utrzymania równowagi i maksymalnego komfortu. Następnie trzeba wziąć pod uwagę rodzaj aktywności na śniegu. Są różne rodzaje rakiet w zależności od poziomu aktywności jak również trudności terenu. Weź pod uwagę czy preferujesz podziwianie otoczenia powolnym krokiem na płaskim terenie czy wyższy poziom aktywności na trudnym terenie.

Trochę historii. Rakiety śnieżne zajmują swoje miejsce w ludzkiej historii od bardzo dawna. Archeologowie nie są w stanie ustalić daty pochodzenie nart jak i rakiet, ale najlepszym dowodem sugerującym, że pierwszym urządzeniem stosowanym jako przedłużenie stopy w celu łatwiejszego przemieszczania się po śniegu pochodziło z Centralnej Azji z ok. 4000 lat p.n.e. Tak więc rakiety i narty są jednymi z najstarszych wynalazków człowieka, w rankingu znaczenia na równi z wynalezieniem koła. Bez rakiet czy nart rodowici mieszkańcy nie byliby w stanie zdobywać i zajmować północnej półkuli. Dzięki nim pewne grupy ludzi zaczęły swoją migrację na północ, ostatecznie pozwalając im na przeniesienie się z centralnej Azji, w miejsca, które są dzisiaj znane jako Skandynawia, Syberia i Ameryka. Uważa się, że Azja i Ameryka były połączone lądem w miejscu gdzie teraz Cieśnina Beringa oddziela Stany Zjednoczone od Rosji. Wtedy właśnie różni poprzednicy Amerykańskich Indian i Eskimosów przemieszczało się na teren Ameryk. Ten migracyjny most w kierunku wschodnim pozornie stał się punktem granicznym między stosowaniem rakiet i nart dla którego nie ma dowodu, że narty były kiedykolwiek używane w Ameryce Północnej przez rdzennych mieszkańców, za wyjątkiem Aleutów. Rakiety stały się główną częścią kulturalnego dziedzictwa Ameryki Północnej a narty ważniejszym środkiem transportu w północnej Azji i Europie. Indianie w odróżnieniu od Eskimosów, wprowadzili wiele innowacji w wyglądzie rakiet. Indianie poruszali się na terenach zalesionych, gdzie rakiety były absolutną koniecznością w poruszaniu się tam w czasie zimy. U Eskimosów, żyjących w rejonie polarnym rakiety nie odegrały tak istotnej roli gdyż przemieszczali się oni głównie po morskim lodzie lub ubitym śniegu tundry. Największy wpływ na udoskonalenie rakiet mieli Indianie z zachodniego wybrzeża Ameryki i Kanady. Bazując na ich pierwotnej formie, wprowadzili setki różnych wzorców odpowiednich do wszystkich możliwych warunków. Były one używane przez rdzennych Indian do polowania na bizony, zanim jeszcze Hiszpanie wprowadzili konia do Ameryki. Prawdopodobnie pierwszym białym człowiekiem, który rozpowszechnił stosowanie rakiet był Francuz, który przeniósł się w rejon rzeki St. Lawrence w 1600 roku i skolonizował go. Francuz swobodnie wtopił się w tamtejszą społeczność Indian a oni szybko nauczyli go jak najlepiej korzystać z rakiet zimą i kajaków latem. Kolejną osobą, która dobrze wykorzystała wiedzę przekazaną przez Indian był Robert Rogers, będący harcerzem w angielskiej armii walczącym na pograniczu. Słynna bitwa 1758 na rakietach w okolicy jeziora George w Adirondacks spowodowała, że przywódcy wojskowi zdali sobie sprawę z tego jakie znaczenie mają rakiety w prowadzeniu zimowych działań wojennych. Od tego czasu w koloniach angielskich, które później stały się Stanami Zjednoczonymi, rakiety stały się podstawowym elementem wyposażenia wojska. Traperzy, łowcy, odkrywcy i inni na tym terenie uznali rakiety za niezbędny element ich wyposażenia. W tym czasie zarówno Indianie jak i biały człowiek tworzyli rakiety zgodnie z pierwotnym wzorcem stworzonym przez Indian na długo przed przybyciem białego człowieka do Płn. Ameryki. W głównej mierze rakiety były wykonywane w domu na użytek własny, znaleźli się jednak i tacy, mający szczególne umiejętności rzemieślnicze, którzy wykonywali rakiety z przeznaczeniem na sprzedaż lub wymianę.

Włoskie Podróże